امنیت منطق های و کارکرد رژیم اعتمادسازی

سیاست اعتمادسازی ب هعنوان پارادایم صریح سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در کی دهه گذشته و رفتار غالبایران پس از پایان جنگ ایران و عراق و اعلام سیاست تن شزدایی، توانست تأثیر ب هسزایی در ارتقای جایگاه منطق هایایران بر جای گذارد. این سیاست که اکنون راهبرد اصلی ایران در تأمین امنیت منطق ها یاش م یباشد، پیشتر در مناطقدیگری چون اروپا، امر کیای جنوبی و شرق آسیا تجربه شده است و پس از آغاز جنگ سرد اول بار برای حدود دو دههتا پایان آن جنگ و کی دهه پس از آن کیی از پارادای مهای اصلی کشورهای قاره اروپا و امر کیای شمالی بود. این رژیمبا کنفرانس امنیت و همکاری اروپا در اجلاس هلسینکی آغاز گردید و تأثیر و کارآیی خود را در امنیت منطق های اروپاب هجای گذاشت و الگویی برای رژیم امنیتی سایر مناطق شد. در اروپا سیاست اعتمادسازی ب هصورت مشتاقان های ازسوی کشورهای درگیر آن منطقه پیگیری شد و کلیه کشورها در دور ههای مختلف آن حضور یافتند و مقررات، اصول،هنجارها و روی ههای تصمی مگیری آن را پذیرفتند و برای ابراز شفافیت، ب هنظار تهای پی شبینی شده تن دادند و کیرژیم امنیتی منطق های ایجاد کردند.در این مقاله ضمن مروری بر اصول و مبانی رژیم امنیتی و اعتمادسازی اقدامات و سیاس تهای اعتمادسازی، درسازمان امنیت و همکاری اروپا و تأثیر آن مورد بررسی قرار م یگیرد تا نقشه راهی برای ایجاد رژیم اعتمادسازی درسایر مناطق امنیتی جهان باش، زیرا اعتمادسازی پس از تأثیرگذاری بر ابعاد روانی و شناختی رهبران کشورها، نیازمندایجاد سا زوک‌ارها و توجه ب هملاحظات خاص خویش است.